Over Rouwen & Vieren

In ons dagelijks leven is rouw vaak onzichtbaar en in onze cultuur ontbreekt het aan manieren om verlies bespreekbaar te maken. Met de kas maakt Rouwen & Vieren letterlijk ruimte voor rouw in onze gemeenschappelijke leefruimte. Een tijdelijke plek middenin steden en dorpen, waar mensen stil kunnen staan bij wie of wat ze missen of koesteren. Juist in de vaak confronterende decemberperiode is dit een plek voor alle vormen van rouwen en vieren: een uitnodiging om een kaarsje te branden, iets op een lint te schrijven of in gesprek te gaan. Dit jaar vindt Rouwen & Vieren plaats in 24 gemeenten  waaronder Appingedam. Een plek van niemand en voor iedereen.

Afscheid, verlies, en rouw. Het zijn thema’s die in ieders leven een keer voorbijkomen. Soms groots en overweldigend, soms klein en liefdevol. Toch is ruimte voor rouw niet vanzelfsprekend. Het publieke domein heeft geen vaste plekken voor persoonlijke rouw, ook biedt onze cultuur weinig aanknopingspunten om het zomaar over rouw te hebben. Dit bleek de aanleiding voor Rikko Voorberg, artistiek leider van Stichting PopUpwerk, om in 2021 een eerste Rouwen en Vieren kas op te richten in Amsterdam. Een plek waar men de weken rondom kerst terechtkan om een kaarsje te branden, een lint te beschrijven of woorden te delen in het gastenboek. Een plek van niemand, en voor iedereen.

Onze cultuur schrijft niet langer voor hoe te rouwen, waardoor mensen niet meer weten hoe ze moeten rouwen en hoe ze anderen in hun rouw kunnen steunen. Rouw is geen ziekte die we zo snel mogelijk moeten zien op te lossen. Het is een reactie op een betekenisvol verlies. Verlies wat geïntegreerd moet worden in het veranderde leven. Een plek waar dit gezien mag worden en aanwezig mag zijn, nodigt ook uit om het verlorene te vieren. In de aandacht te zetten. En dat is precies waar de kas in voorziet.

“Rouwen met anderen maakt ruimte vrij voor andere gevoelens. Hoewel verdriet en gemis emoties zijn die we liever vermijden, maakt de draagkracht van een luisterende en meerouwende omgeving de ervaring iets minder zwaar. Wij mensen hebben elkaar nodig.” Manu Keirse